Nihayetinde dün bu sene ki at yarışlarımızda sona erdi. Bakalım at yarışının sonunda kimler kazanacak, kimler kaybedecek. Şanslı olanlar ortaya çıkacak. Şanssız olanlarsa kaderine küsecek. Bazıları öfke püskürüp “lanet olsun!” diyecek bazıları yılmayıp seneye tekrar yarışa katılacak.
Okumak için can atıyorsunuz, ileride ki mesleğinizin hayalini kuruyorsunuz ve bunun içinde bildiğiniz her şeyi iki saat içinde ortaya koymak zorundasınız. Şayet yapamazsanız, hayalleriniz kendilerini suda buluyor.
İstediğiniz kadar bilgili olun, istediğiniz kadar okumak isteyin önemli değil. Biz sonuca bakarız. İki saat içinde sen ne yaptın, hasta mı oldun o gün, fazla mı heyecanlandın, hastane de misin, birkaç gün önce trafik kazası mı geçirdin anneni babanı mı kaybettin, bize ne kardeşim, yap işte bir şekilde yoksa elinden bir seneni alırız. Yine mi olmadı, o zaman senden bir şey olmaz boşuna uğraşma. Ömrünü bırak git.
Şartların el vermediyse okuyamadıysan, okuyamadığın için iş bulamıyorsan o zaman hırsız ol, kapkaççı ol, cahil kal, tarikata gir. Her türlü yönlendirmeye açık ol. Koyun ol birilerinin arkasından git. Sakın sen düşünme, düşüncelere açık olma hele kendi fikrin hiç olmasın.
Yazıyoruz, bağırıyoruz, isyan ediyoruz ama sonuç yok. Bu sene artık susayım nasıl olsa bir şey değişmiyor diyorum. Sabah sabah gazeteyi bir açıyorum. İnanılmaz bir şey okuyorum. Delirmemek elde değil. Nasıl bir sistem bu, nasıl bir düzen?
Erkin Yenigün, sınavdan dört gün önce trafik kazası geçiriyor, anne babasını kaybediyor. Sınava hastanede giriyor ve sınav bitene kadar hiçbir şeyden haberi olmuyor. Sınav sonrası psikolog eşliğinde anne ve babasını kaybettiği açıklanıyor.( O an için yapılabilecek belki en mantıklı şey bu)
Haydi, bakalım Erkin, hayatının sınavını atlattın nasıl olsa, anne ve babanın acısı sana vız gelir. Seni her şekilde soktular sınava. Hayatın bu iki saate bağlı diğerleri sonra da söylenebilir, atlatılabilir. Üniversite sınavının yanında onlar ne ki?
Yazık ki ne yazık! Diyecek başka sözüm yok benim. Anlayan anladı.
P.S: Mecliste yayıla yayıla oturup, kendi çocuklarını yurtdışında özel üniversitelerde okutanlara sözüm, ego savaşı yapacaklarına biraz da gençlerin geleceği için savaşsınlar…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder